W poniedziałek 14 października w auli Collegium Jana Pawła II Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego miała miejsce publiczna obrona mojej pracy doktorskiej.
Rozprawa pt: "Formacja eucharystyczna młodzieży do czynnego udziału we Mszy św. w świetle wypowiedzi licealistów klas maturalnych w Chrzanowie" została napisana w Instytucie Nauk Teologicznych KUL pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Bogusława Miguta na seminarium Duchowość Liturgiczna.
Powstała ona w oparciu o badania ankietowe przeprowadzone wśród maturzystów w Chrzanowie. Ankiety zawierały 89 pytań. Ze względu na swoją specyfikę wpisuje się w szerszy projekt, który zapoczątkował na KUL-u prof. Jerzy Kopeć.
W rozdziale pierwszym została omówiona metoda pracy; ogólna prezentacja technik badawczych, opis w jaki sposób zbierano badania, oraz ich przebieg. Kolejne części dysertacji to analizy i ustalenia bardziej szczegółowe. W rozdziale drugim jest poddany ocenie stosunek młodzieży do obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. Rozdział trzeci ukazuje świadomość badanych dotyczącą wiedzy o Mszy św. oraz świadomego w niej uczestnictwa. W rozdziale czwartym poddane są analizie formy aktywizujące udział młodych w Eucharystii. Rozdział piąty poświęcono analizie postaw wewnętrznego udziału we Mszy św. ze zwróceniem uwagi na postawę nawrócenia i poczucia braterstwa z innymi, ale też jaka jest rola liturgii słowa, oraz wnioski o charakterze pastoralnym i katechetycznym.
Trzeba zauważyć, że ankietowana młodzież zauważa potrzebę udziału w Eucharystii. Uczestnictwo we Mszy św. nie jest przez młodych bagatelizowane i wiąże się z pewnym poczuciem „sacrum”. Aczkolwiek dosyć często inne tzw. „atrakcje” dzisiejszego pluralistycznego społeczeństwa sprawiają, że Eucharystia „przegrywa” z nimi i młodzi podążają za tym co łatwiejsze. Potrzeba dużo duszpasterskiej troski, aby młodzi ludzie dojrzewali do tego, że liturgia Kościoła, jest wydarzeniem w którym następuje interwencja samego Boga w ludzką egzystencję.
Podziękowania kieruję pod adresem przede wszystkim promotora, recenzentów ale i wszystkich, którzy przez ostatnie lata wspierali mnie duchowo.