Ostatnim elementem uroczystej Wigilii Paschalnej jest procesja rezurekcyjna - w Klikuszowej ma ona miejsce w niedzielny poranek.

Jest ona ze strony nas - chrześcijan ogłoszeniem światu zmartwychwstania Chrystusa. Dlatego wychodzimy z kościoła ze śpiewem: "Wesoły nam dzień dziś nastał..." Dlatego uderzamy w dzwony by obwieścić, że jest nadzieja na zmartwychwstanie dla każdego z nas.

Chrześcijaństwo nie jest religią księgi, jest religią relacji z Jezusem zmartwychwstałym. 

Christus resurrexit!

Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!

Poprzez noc ku Światłości, ze śmierci do Życia, z tęsknoty oczekiwania ku wypełnieniu się Bożych obietnic prowadziła nas Liturgia Słowa Wigilii Paschalnej składająca się z wielu czytań i psalmów. 

Celebrację tej jedynej w roku Liturgii rozpoczęliśmy od od poświęcenia ognia i przygotowania paschału, który symbolizującego zmartwychwstałego Pana. Następnym punktem był śpiew orędzia wielkanocnego i rozbudowana Liturgia Słowa. 

W Wielką Sobotę powszechnym zwyczajem jest błogosławienie pokarmów na stół wielkanocny. 

W rytuale poświęcenia słyszymy, że "święcenie pokarmów świątecznych jest starym zwyczajem w Kościele. Spożywanie posiłku jest też czynnością świętą, dlatego modlimy się przed i po jedzeniu, a na największe święto Zmartwychwstania święcimy także pokarmy".

Święcone są m. in.: chleb i pieczywo, wędliny, sól i chrzan, oraz jajka będące symbolem nowego życia, które nam chrześcijanom niesie zmartwychwstały Chrystus.  

Zwyczaj budowania Pańskiego Grobu pochodzi z Ziemi Świętej, a rozpowszechnili go Bożogrobcy. W Polsce począwszy od XVI wieku w centrum umieszcza się figurę zmarłego Jezusa oraz monstrancję z Najświętszym Sakramentem okrytą przezroczystym welonem, na pamiątkę całunu, w który owinięto Jezusa w grobie.

Grób swoją tematyką często nawiązuje do aktualniej przeżywanych ważnych wydarzeń dla danej społeczności, albo wspólnoty Kościoła. Jego zadaniem jest także przesłanie pewnej treści od Chrystusa dla danej wspólnoty wiernych.